قصصى

الجزء الخامس   :  أول أيام المولد - الزوار كتير من كل نوع  و  مكان ؛ صوت الطبل عالى يصم الودان  و كل انسان ملهى بحاجة بيتفرج عليها و الصبية الصغيرة صفية مبهورة باللى شايفاه - ايه الخلق دى كلها ازاى اتجمعوا هنا كلهم و جايين يعملوا ايه  و ايه الدراويش اللى لابسين هدوم غريبة دول و أسئلة تانية كتير جالت فى عقل البنت و هى ماشية مخطوفة من المناظر اللى بتشوفها اول مرة و امها مسكاها من ايدها بعنف خايفة تفلت منها و تضيع متعرفش ان البنت مكتوب عليها الضياع لكن مش ضياع الجسد انما ضياع الروح  و فى وسط المعمة دى  يظهر درويش لابس اخضر فى اخضر يشوف البنت و تعجبه  درويش عجوز معدى السبعين لكن رغبته رغبة شاب فى العشرين نظرة واحدة فى عيون الصبية كانت كفيلة انه يوصل لأعماق أعماقها و يحاول يسحبها للغواية اللى رفضتها البنت بشدة رغم إستعمال الدرويش لأقوى أساليبه و تسخيره لكل قوته البنت قاومت بشدة و عقلها رفض الاستسلام و الدرويش انهار و خارت قواه ؛ رجع الدرويش لخيمته و ارتاح  ايام من تعب محاولته الفاشلة للإغواء و قرر لعن الصبية و جعلها متاحة للنيك من كل صاحب شهوة ؛ فجعلها صاحبة مبدأ للغواية و سلاحها فى الحياة